Hallo, ik ben Natalia Serafimovska uit Macedonië, een land dat eigenlijk twéé keer arm is. De mensen zijn niet alleen financieel arm maar vooral arm in hun ziel en in hun hart.
Ongelooflijk gewoon dat ze geen enkel gevoel lijken te hebben voor levende wezens. Ik heb me er altijd al over verwonderd hoe het mogelijk is dat een heel land een schijnbaar zielloze bevolking heeft.
Zo begon járen geleden Natalia haar eerste Facebookbericht. Daarna is ze nooit meer gestopt, vrijwel geen dag slaat ze over.
Er is elke dag wel iets te vertellen met véél bijpassende foto’s en filmpjes. Over honden èn katten.
Een hond die aangereden is, bij de dierenarts behandeld wordt, mee naar huis wordt genomen, de volgende dagen uitgebreid verslag hoe het met hem gaat en dat hij dan toch uiteindelijk een poot moet verliezen.
Een teefje met demodex die ze gaat behandelen, dan steeds een update waarin te zien is dat de vacht gaat groeien tot ze uiteindelijk een gezonde hond is geworden.
5 kittens, gevonden bij een dode moeder. Die volgen wij dan vrijwel dagelijks op filmpjes hoe zij hen grootbrengt met de fles.
Heel eerlijk: het wordt soms een beetje veel, wij hebben nog zoveel méér Facebookberichten elke dag.
Maar ze is zó lief en zó dankbaar als we haar tussendoor een paar tientjes sturen om de rekeningen te betalen, dat wij dat haar niet gaan vertellen.
Wat wij ook weten van Natalia is dat ze al een bijzonder dierenhart had sinds kind. Terwijl andere kinderen van hun zakgeld snoep gingen kopen, kocht zij voer voor de zwervers op straat.
Gelukkig had zij ouders die het haar niet verboden maar zelfs toestemming gaven om ’s avonds nog de straat op te gaan om de voeren.
Vaak nam ze dieren mee naar huis om ze goed te kunnen verzorgen en moest dat dier worden verstopt. In het huis dat de familie huurde waren huisdieren niet toegestaan.
Tegenwoordig is er weinig veranderd. Bij haar thuis bivakkeren altijd meer dan 20 katten en 10 honden. Andere heeft ze in een goedkoop pension onder moeten brengen. Nog steeds voert ze de zwervers en vindt ze vrijwel dagelijks een dier dat dringend geholpen moet worden. Pas nog lag een aangereden zwarte kat op het hete asfalt en terwijl ze de rijbaan opliep om het dier te pakken werd ze uitgescholden en idioot genoemd omdat ze nota bene een zwárte kat wilde helpen … We bedoelen maar: hoe wreed en bijgelovig kunnen mensen zijn?
We vertelden haar dat we een project gingen maken voor haar dieren. Tot onze verwondering duurde het zomaar 2 dagen voor ze antwoordde en haar excuses maakte. Ze had zelf een kleine ingreep in het ziekenhuis ondergaan en bovendien was hond Hope geopereerd. Dat was erg spannend geweest. En ja, dat slokt haar dan helemaal op. En, schreef ze, momenteel is het 41 graden in Macedonië. Ik loop meerdere malen per dag met water om de dieren drinken te geven. Steeds weer is het snel op. Regelmatig omdat mensen het omschoppen, ze gunnen het de dieren niet …. Dus het spijt me dat ik je heb laten wachten.
Nee Natalia, wat jij voor de dieren doet is oneindig belangrijker dan mij antwoorden. Ga vooral zo door, wij hebben geduld.
Na nog wat doorvragen komt het hoge woord eruit… Natalia heeft 5 gebroken wervels … Eigenlijk mag ze niet zoveel lopen en he-le-maal niet tillen. Maar ze verbijt de pijn; “ik zou een maand moeten stoppen met mijn straatwerk? Dat kan ik de arme dieren toch niet uitleggen? Ze zullen uur na uur blijven wachten en de volgende dagen weer …”
Wij worden er nederig van …
Maak ajb vandaag nog een donatie over naar:
NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein project 115'
en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.
Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.
Of doneer via onderstaande knoppen:
